آموزشهاي اوليه و مهم جودو

هر دو حريف ، قبل و بعد از تمرينات جودو يا شركت در مسابقه به يكديگر تعظيم مي كنند . تعظيم بيانگر احترام و سپاسگزاري است . اين تشكر از حريف بخاطر فرصتي است كه وي در اختيار شما گذاشته تا بتوانيد تكنيك خود را توسعه دهيد . تعظيم كردن هم از حالت نشسته و هم از حالت ايستاده اجرا مي شود .

دو حريف براي آنكه بتوانند از حالت نشسته به يكديگر تعظيم كنند ، بر روي زمين زانو مي زنند و در اين حالت ، به فاصله ۱/۵ در مقابل يكديگر مي نشينند . در اين حالت قسمتهاي روي پا با تشك تماس مي يابد ، زانوها كمي باز مي شوند ، مفاصل راني روي پاشنه هاي پا و دستها روي رانها قرار مي گيرند . (تصوير ۲۱) سپس دستها در فاصله ۱۲-۱۰ سانتي متري در جلوي زانوها و روي تشك قرار مي گيرد و نوك انگشتان دستها نيز كمي بطرف داخل مي چرخد . در حاليكه سر و گردن و پشت در خط مستقيم قرار مي گيرند ، افراد از ناحيه كمر خم مي شوند (تصوير ۲۲)

به ادامه مطالب برويد

 گاهي اوقات هنرجويان در تمرينات خويش مرتكب اشتباه مي شوند ، بطوري كه يا كمتر و يا بيشتر از حد لزوم تمرين مي كنند .عدم اجراي تمرينات كافي ، متداولتر و معمولتر است .

ارزش حقيقي جودو فقط در نتيجه اجراي منظم نمايان مي شود . براي آنكه بتوانيد حداكثر بهره برداري جسماني ، فكري و روحي را از جودو بنماييد بايد هر روز تمرينات را دنبال كنيد و دچار ضعف و سستي نشويد . روزهايي كه اجراي تمرينات در دوجو ميسر و ممكن است حداقل باشد « سيروكو – زينو كوكومين تائيكو » را اجرا نماييد .

به ادامه مطالب برويد

مقدمه
هنر رزمي جوجوتسو پايه ورزش جودو مي باشد. در قرن شانزدهم، جوحوتسو به هنرهاي رزمي با دست خالي در ژاپن معروف بود. قبل از اينكه جود بعنوان رشته اي در المپيك 1964 پذيرفته شود، اين ورزش فقط يك ورزش دفاع از خود بود كه توسط جيگاروكانو در سال 1882 ميلادي ابداع شده بود.
ريشه جودو در ورزش باستاني سامورايي است و در آن از گلاويز شدن و گرفتن يقه استفاده مي شود.

در اپن اسامي زيادي را براي هنرهاي رزمي با دست خالي بكار مي بردند، مانند واجو تسو، ياوارا، كوگوسوكو، تاي جوتسو و كمپو.

به ادامه مطالب برويد

مدت ها قبل در پستي ” آشنايي با 3 دسته اصلي از تكنيك هاي جودو ” توضيحاتي اجمالي در زمينه تكنيك هاي رايج و رسمي رشته جودو دادم ؛ بحث را مجمل بيان داشتم تا هم از قاعده صبر مخاطبين خارج نشود و هم سر فرصتي مناسب به بررسي تك تك تكنيك هاي مرسوم و غير مرسوم آن بپردازم

همانطور كه مستحضريد عموماُ سبك رزمي در جودو را مبارزه از فاصله نزديك ميدادند به عبارت ساده تر جودو را ورزش گلاويز شدن به يقه حريف گمان مي كنند اين سطح از بينش در رابطه با جودو تقريبا درست است اما ورزش جودو به ويژه براي رده هاي بالا منحصر به درگيري از نزديك (رندوري) نيست بلكه صحيح اينه كه گفته شود جودو در سطوح مقدماتي شامل رندوري وازا ( ناگه وازا و نه وازا ) و در سطوح عالي فنون ضربه اي ( آتمي وازا ) نيز از ملزومات تمرين جودو ميگردد

به ادامه مطالب برويد

شايد براي شما هم اتفاق افتاده باشد كه وقتي وارد محل برگزاري مسابقات جودو مي شويد با ديدن جو حاضر در سالن ( يك ميدان تاتامي وسط و ده ها نفر دورش ايستاده اند و روي تاتامي زوم كرده اند) وا بريد و اصلا فن هاي شگردتان را هم فراموش كنيد ولي وقتي اسمتان را در بلندگو مي خوانند كه خودتان آماده كنيد يكم از ترستان بريزد و وقتي كه مسابقه شروع مي شود كلا ترستون بريزه ،خوب ما با اين دسته از افراد كه زود ترسشون مي ريزه و دل شير دارن كاري نداريم ( همچنين تمام مسابقه بده هاي ايران كه چندين بار روي تاتامي مسابقات رفتند و كلا ديگه هيچ ترسي ندارند ) ما مي خواهيم يك گپي با آنهايي بزنيم كهه حتي وقتي روي تاتامي مسابقه هم مي روند هنوز توي فكرند و اصلا توي حال مسابقه نيستند ، خوب كافي است قبل از مسابقه:
۱-از خودتان سوال كنيد: “بدترين نتيجه چيست؟” بيش از اندازه مسائل را در ذهن خود پر اهميت جلوه ندهيد، پيش از اينكه اتفاقي بيفتد، نگران خوب يا بد شدن آن نباشيد. ميزان انرژي انسانها نامحدود است، بنابراين سعي كنيد از آن در جهت اجراي فن خود كمك بگيريد نه در راه تلف كردن اين انرژي آن هم براي نگراني حول محور اتفاق هايي كه هنوز به وقوع نپيوسته اند. زماني دست بعمل بزنيد كه قدرت كنترل بر روي حريف را داشته باشيد. تا جايي كه مي توانيد از انرژي خود در راه صحيح استفاده كنيد.
۲-خودتان را از شر نق زدن و صداهاي منفي دروني خلاص كنيد. اين صداهاي منفي و منتقد دروني جلوي هرگونه پيشرفتي را مي گيرند. براي رهايي از اين صداها مي توانيد در ذهن خود يك كليد كنترل صدا خلق كنيد و هر گاه احساس كرديد كه تن اين صداها در حال بالا رفتن است، پيچ كنترل صدا را بچرخانيد تا ديگر اثري از آن باقي نماند؛ يا مي توانيد گوينده ي اين صداها را شخصيت هاي كارتوني در نظر بگيريد. فكر مي كنيد اگر دانل داك يا ميكي موس از شما انتقاد كنند، بايد آنها را جدي بگيريد؟ هدف اين است كه به هر حال به طريقي بتوانيد خودتان را از اين صداها رهايي بخشيد. اگر دائماً صداهايي كه در سرتان وجود دارد در حال انتقاد كردن باشند، فلج مي شويد و هيچ كاري نمي توانيد انجام دهيد. از سوي ديگر اگر صداهاي افراد مضحكي را بشنويد كه در حال انتقاد از شما هستند، به آنها ريشخند زده و به كارتان ادامه مي دهيد.
۳- زمانيكه قرار است براي اولين بار روي تاتامي مسابقات رسمي برويد ، از همين حالا در ذهن خود مجسم كنيد كه كل مسابقه را با موفقيت به پايان رسانده ايد. چشم هايتان را روي هم بگذاريد و در ذهن خود به وضوح تجسم كنيد كه در كليه برنامه ريزي ها موفق بوده ايد و نتيجه كار چيزي جز افتخار و كاميابي نبوده است. ذهن شما تفاوت ميان تجسم هاي واضح و اموري كه در حقيقت اتفاق مي افتند را نمي داند. به همين دليل با بكارگيري هر ۵ حس خود آن را تا آنجا كه مي توانيد به وضوح و واقعيت عيني نزديكتر سازيد.
۴- به خاطر داشته باشيد زمانيكه دنبال كاري نمي رويد، شانس موفقيت در آن را به طور ۱۰۰% از دست مي دهيد. وقتي جسارت به خرج ندهيد، به هيچ چيز نمي رسيد. براي آنكه به چيزهايي كه مي خواهيد دست پيدا كنيد، بايد آنها را با تمام وجود خود بخواهيد.