بهترين ورزش رزمي در ايران و جهان براي دفاع شخصي يا قهرماني كدام است؟ چرا؟

مبحثي كه بين طرفداران هركدام از رشته هاي ورزشي وجود دارد اين است كه كدام رشته بر ديگري برتري دارد و يا كدام ورزش طرفداران بيشتري دارد. هنرهاي رزمي امروزه به عنوان نوعي ورزش معرفي شده اند كه با رقابت هاي شديدي بين طرفداران آن برخوردار است. ما در اين مقاله مي خواهيم انواع هنرهاي رزمي و بهترين و قدرتمند ترين سبك اين هنر را به شما دوستان معرفي نماييم.

مقدمه :

ورزش رزمي عبارت از اجراي منظم حركات بدني است كه با روح وجسم سرو كار داشته و هدف آن آرامش روحي ورواني و استراحت مغزي وفكري و اعتماد به نفس بوده وشامل دو قسمت « ورزش رزمي نرم و ورزش رزمي سخت » ميباشد .

انواع ورزش هاي رزمي:

۱- ورزش رزمي نرم: اين نوع از ورزشهاي رزمي با نيروي روحي بدن بيشتر سر وكار داشته و ورزشكار در صدد است تا با ارتباط دادن مستقيم « فكر و روح » خويش با قدرت خارق العاده اسماني ، نيروي و قوت بدست بياورد كه بعنوان مثال ميتوان از ورزشهاي يوگا، چي كونگ يا تاي چي ، فالون دافاو و … نام برد.

۲ــ ورزش رزمي سخت: اين نوع از ورزشها بر علاوه اينكه ارتباط مستقيم بالاي فكر و روح دارد ، همچنان « جسم و يا بدن » را قوت بيشتر مي بخشد تا از آن قوت در رقابت جسمي بين دو حريف « بخصوص در جنگهاي تن به تن » استفاده صورت گيرد، كه در اين مورد ميتوان از ورزشهاي كيك بوكسينگ، تاي بوكس ، شائولين ووشو، نينجوتسو، تكواندو، كاراته ، كونگ فو، اي كي دو، وينگ چان و … نام برد.

معرفي ۱۰ تا از بهترين رزمي كاران دنيا:

اگه هدف شما قهرماني و مدال آوري باشه رشته هايي كه در المپيك و ديگر مسابقات معتبر مثل بازيهاي اسيايي حضور ذارند را بايد انتخاب كنيد كه( جودو – تكواندو) المپيكي هستند و رشته هاي ووشو و كاراته كنترلي اينده و اخيراً هم موي تاي و كيك بوكسينگ نيز در بازي هاي اسيايي حضور دارند البته كوراش و اليش هم رزمي به شمار مي ايند كه در بازيهاي اسيايي هستندو ايران هم بيشتر به اينگونه ورزشها بها ميدهد. هر رشته ديگري كه به اين رقابتها راه بيابد خوب است البته اينها براي كسي كه به دنبال قهرماني هاي با ارزش باشد، يعني حكم قهرماني قابل قبول كه بتواند از مزاياي ان استفاده كند مناسب است. حال اگر كسي براي رقابتهاي حرفه اي و ازاد فكر كند بايد به طور تركيبي رده هاي ازاد را كار كند كه بوكس كشتي كيك بوكسينگ و موي تاي و جودو را بايد به نوعي كار كند. البته كشتي كچ هم روشي هست كه كلا متفاوت هست زيرا قوانين خاصي دارد كه به نوعي نمايشي هم هست البته سنگين و خشن ميباشد يعني همان نمايشي ان هم ساده نيست. كسي هم كه صرفا سلامتي را ثخواهد و كمي توانمندي رزمي به رشته هايي كه به دنبال مسابقات نيستند و فقط بر روي فنون رزمي متمركز هستند بايد كار كند مانند ايكيدو – هاپكيدو – جيتكاندو – وينگچون – پنچاك سيلات – كراو ماگا – ويت وودائو – كمپو كاراته پاركر – شورينجي كمپو – كمپو – لوآ – كاراته جوتسو و…
تايچي چوان – يوگا – باگوا و شينگ يي چوان نيز بيشتر جنبه سلامتي و تناسب اندام و پرورش روان دارند. البته اگر كسي فقط به دنبال سلامتي تنها باشد بايد برود شنا ديگر به رزمي نيازي نيست. كشتي و باستاني هم شمارا خيلي توتنمند ميكند وحتي كشتي براي كساني كه مي خواهند روشهاي ازاد را ياد بگيرن و در مسابقات حرفه اي شركت كنند خيلي واجب است بوكس و كشتي كاربردي ترين رشته ها در مبارزات ازاد هستند البته كشتي يعني كلا فنون گلاويزي جودو هم نوعي كشتي به شمار مي آيد باز هم ممكن هست شما هدفي داشته باشيد كه بايد بسته به ان چيز ديگري انتخاب كنيد.

اين پست آموزشي را حتماً بخوانيد : آموزش بدنسازي و زيبايي اندام آقايان (تصويري)

كاربردي ترين ورزش رزمي در جهان:

از پركاربردترين سبك‌هاي رزمي مي‌توان به ساندا، جوجيتسو برزيلي، هاپكيدو، كيوكوشين ، انشين (از سبك هاي كاراته) و جودو نام برد. اصطلاح هنرهاي رزمي بيشتر به رشته‌هاي رزمي شرق آسيا مانند ووشو، كاراته، تكواندو اشاره دارد، اما رشته‌هاي غربي همچون بوكس، ساواته، پانكريشن و انواع كشتي نيز در مجموعهٔ هنرهاي رزمي قرار داده مي‌شوند. از ديدگاه سلاح، هنرهاي رزمي را مي‌توان به سه گروه «مسلح»، «بي‌سلاح» و «مسلح و بي سلاح» تقسيم مي‌شوند. اولي مهارت‌هايي چون تيراندازي با كمان، نبرد با نيزه و شمشيرزني را شامل مي‌شود و دومي يعني رشته‌هاي مبارزهٔ بي‌سلاح بر ضربات دست و پا تأكيد دارند سومي به هنرهاي رزمي اشاره دارد كه علاوه بر مبارزهٔ بي سلاح، مبارزهٔ مسلح نيز وجود دارد. امروزه برخي مهارت‌هاي مبارزه با سلاح همچون كِندو (شمشيرزني ژاپني) و كيودو (تيراندازي با كمان ژاپني) به عنوان يك رشتهٔ ورزشي تمرين مي‌شوند و رشته‌هاي بدون سلاحي همچون كاراته، جودو، تكواندو، مواي تاي، ساندا، كيك بوكسينگ و جوجيتسو نيز به عنوان روش‌هاي دفاع شخصي تمرين مي‌شوند. هنرهاي رزمي ووشو يا كونگ‌فو، آيكيدو و هاپكيدو هم به عنوان هنرهاي رزمي بي سلاح و مسلح تمرين مي‌شوند.

قوي ترين ورزش رزمي از نظر مبارزات :

ووشو(ساندا) : به دو بخش تالو(نمايش) و ساندا (مبارزه) تقسيم ميشه
ساندا : بوكس(مشت توي سر)_ضربات پا(بدون استثنا)_درگيري(كشتي،جودو)
از نظر مبارزات حرف اول رو ميزنه به همين دليل كاملترين رزم شناخته شده و سلطان مبارزات رينگي محسوب ميشه.

قوي ترين ورزش رزمي از نظر سرعت :

تكواندو : به دو بخش پومسه (نمايش) و مبارزه تقسيم ميشه
مبارزه : مشت(ميانتنه فقط)_ضربات پا(پايين تنه ممنوعه)_درگيري(نداره)
از نظر سرعت حرف اول رو ميزنه.

قوي ترين ورزش رزمي از نظر قدرت بدني :

كاراته(كيوكوشين) : به دو بخش كاتا(نمايش) و كوميته(مبارزه) تقسيم ميشه.
كوميته : مشت(ميان تنه فقط)_ضربات پا(بدون استثنا)_درگيري(نداره)
اين ورزش از نظر قدرت بدني حرف اول رو ميزنه.

كيك بوكسينگ : ورزش قدرتمنديه – مثل ساندا هستش فقط درگيري نداره.

نينجا : تقريبآ مثل تكواندو هستش،بيشتر اكروباته.

ايكيدو : دفاع شخصيشون عاليه.

جودو : ورزش اول ژاپن هستش

موي تاي : شبيه كيك بوكسه فقط ضربات آرنج و زانو اضافه دارن

كونگ فو: يكي از متداول ترين انواع ورزش هاي رزمي است كه از هنرهاي رزمي و جنگ هاي انفرادي كشور چين نشأت گرفته است.

ولي با اين حال نميشه گفت كدام ورزش قويتره، چرا كه يه ورزش هست كه از همه قويتره، بله
شائولين : قدرتمندترين، قديمي ترين و كاملترين رزم در جهان معرفي شده طوري كه راهبان شائولين اجازه مبارزه ندارن چون ضرباتشون كشندست .

منبع: هنر فردي