پرداختن به ورزش جودو در بين افراد به مقاصد مختلفي صورت مي گيرد. اين امر مي تواند بعنوان هنري در جهت تناسب اندام و افزايش انعطاف پذيري يا براي رقابت و مسابقه و يا به منظور دفاع شخصي مورد استفاده قرار گيرد.
بر خلاف آنچه تصور همگاني است ميزان بروز آسيب هاي جدي در اين ورزش به نسبت پائين است مثلاً ميزان بروز آسيب در ورزش جودو در حدود ۱۰/۱ فوتبال است و ۲/۱ كشتي است.
ميزان بروز صدمات با ميزان مهارت ورزشكار ( رنگ كمربند ) رابطه معكوس دارد. از سويي شدت صدمات ايجاد شده با ميزان مهارت ورزشكار در رابطه مستقيم قرار دارد ( بخاطر استفاده از مانورهاي تركيبي و خطرناكتر ) لذا هر چه فرد با مهارت تر و حرفه اي تر شود اگر چه ميزان آسيب ها در وي كاهش مي يابد اما اگر صدمه ببيند احتمال شديدتر بودن آن افزايش مي يابد.
به ادامه مطالب برويد
احتمال صدمه ديدگي در ورزش جودو در حدود ۱۷ در ۱۰۰۰۰۰نفر است. اين ميزان در فوتبال ۱۶۷ در ۰۰۰/۱۰۰ و در بسكتبال ۱۸۸ در ۰۰۰/۱۰۰ و در كشتي ۲۶ در ۰۰۰/ ۱۰۰ است.
۶۰ درصد از آسيبهاي مرتبط با جودو در هنگام تورنمنت هاي ورزشي و ۴۰ درصدآنها در زمانهاي غير از تورنمنت رخ مي دهد. در كاراته احتمال صدمه ديدگي بدنبال اصابت مشت بيشتر از احتمال صدمه به دنبال ضربات پا است . در جودو احتمال صدمه ديدگي بدنبال كشيدگي تاندون بدونبال اجراي ناقص فنون است.
● علل صدمات در ورزش جودو
▪ اصابت ضربات مستقيماً به بدن.
▪ مانورهاي تعادلي و چرخشي
▪حركات تكراري مثل رقص پا يا مشت زدن به ميت بصورت متوالي ( احتمال شكستگي پا در اثر استرس) .
● توزيع صدمات در ورزش جودو
ه اين صورت است :
▪ 17درصد صدمات در ناحيه سر و گردن.
▪ ۱۷ درصد صدمات در ناحيه اندام فوقاني.
▪ 52 درصد صدمات در ناحيه اندام تحتاني.
● شايع ترين و شديدترين آسيب هاي مرتبط با ورزش جودو
▪ شايعترين صدمات و آسيب هاي ورزشي در ورزش جودو عبارتند از: له شدگي ها، خراشيدگي ها و كشيدگي هاي رباطي و عضلاني تاندوني.
▪ شديدترن آسيب هاي مرتبط با اين ورزش عبارتند از ضربات به سر و صدمات مغزي و پارگي احشاي داخل شكم مثل كبد و طحال.
● انواع صدمات نواحي خاص بدن
▪ صدمات سر و گردن :
اين صدمات عمدتاً عبارتند از : پارگي و خونريزي از بيني و كبودي دور كاسه چشمي كه اغلب در اثر اصابت مشت به صورت و گاهي هم در اثر اصابت پا به صورت رخ مي دهد. امكان دارد خراش قرنيه در نتيجه كشيده شدن ناخن به قرنيه رخ دهد. شديدترين حالت عبارتست از آسيب مغزي بدنبال اصابت پا طي حركت چرخشي فرد مي باشد در اين موارد كه ضربه شديد به سر وارد شده است بايد حتماً بررسي از نظر آسيب همراه در گردن صورت گيرد. استفاده از كلاه هاي محافظ مي تواند جلوي آسيب هاي بافت نرم صورت را بگيرد اما درجلوگيري از صدمات مغزي همراه با اصابت پا به سر چندان موثر نيست.
▪ آسيب هاي اندام فوقاني :
شايعترين آسيب عبارتست از كبودي هاي ساعد و مچ.
در رفتگي ساعد اگر رخ دهد عمدتاً از نوع خلفي است در حاليكه در رفتگي شانه اگر رخ دهد در ۹۵درصد موارد از نوع قدامي است. آسيب هاي ورزشي شايع ديگر عبارتند از شكستگي ها و كشيدگي هاي رباطي ( بخصوص در شانه ) و كشيدگي هاي عضلاني.
▪ آسيب هاي اندام تحتاني :
شايعترين آسيب اندام تحتاني كبودي ها در نواحي ساق، داخل ران و پشت پا مي باشد.
زانو محل آسيب پذيري در ورزش مي باشد. در ورزشهاي رزمي بخصوص تكواندو و كاراته كه فرد دائم به جلو و عقب مي رود و حركات تعادلي زياد است زانو بيشتر مستعد آسيب در اثر اعمال نيرو به جلو يا عقب يا طرفين داخلي و خارجي آن است.
آسيب هاي زانو مي تواند به منيسك ها يا رباطهاي زانو وارد آيد يا به كشكك وارد شده و سبب شكستگي يا دررفتگي آن گردد. همچنين مي تواند منجر به شكستگي استخوان در محل زانو شود و در موارد نادر منجر به دررفتگي زانو شود كه حقيقتاً يك اورژانس محسوب مي گردد.
پيچ خوردگي و شكستگي مچ پا از آسيب هاي شايع در ورزشهاي رزمي محسوب مي شوند. همچنين آسيب به انگشتان اول و دوم و پنجم نيز شايع است و احتمال دارد در دراز مدت در اين انگشتان آرتروز رخ دهد.
▪ آسيب ارگان هاي شكم:
در ضربه به شكم بخصوص ضربات چرخشي پا احتمال آسيب ارگانهاي شكمي مثل كبد، طحال، كليه و پانكراس ( لوزالمعده ) وجود دارد. همچنين يك ضربه كنترل نشده پا مي تواند به آسيب بيضه ها و خونريزي آنها منجر گردد كه استفاده از محافظ توصيه مي شود.
▪ آسيب قفسه سينه :
در اثر مشت قوي يا ضربه شديد پا به قفسه سينه احتمال شكستگي دنده يا التهاب قسمت قدامي دنده و در مواردي ورود هوا به داخل پرده جنب وجود دارد.
● آسم و ورزش رزمي
در افرادي كه آسم در آنها بخوبي كنترل است و نيز در افرادي كه مبتلا به آسم ورزشي بوده اند و اين امر در آنها كنترل شده است مي توانند به ورزشهاي رزمي بپردازند. نكته مهم اين است كه اين افراد چنانچه قبل از پرداختن به تمرين يا مسابقه بخوبي و به مدت كافي بدن خود را گرم كنند ( با نرمش ) بخاطر اتساع كافي برونش ها قدرت تحمل بيشتري در مقابل حمله احتمالي آسم پيدا مي كنند و كمتر دچار حملات احتمالي خواهند شد.
● تشنج و ورزش جودو
نشان داده شده است كه يك برنامه منظم ورزشي مي تواند به كنترل حملات تشنج در افراد مبتلا كمك شاياني كند. اما اينكه فردي با سابقه تشنج مي تواند به ورزشهاي رزمي بپردازد يا خير بر عهده پزشك است كه تصميم مي گيرد.
● پيشگيري از آسيب ها در جودو
استفاده از وسايل محافظتي براي ساق، پا، دست، بازو و قفسه سينه مي تواند ميزان صدمات را كاهش دهد. كلاه مناسب در تكواندو اهميت دارد. استفاده از محافظ هاي دندان و بيضه اهميت دارد. گرم كردن مناسب حداقل ۱۵ دقيقه قبل از مسابقه و عمدتاً با انجام حركات كششي به نحو محسوسي صدمات ورزشي را در اين ورزش كاهش مي دهد. توجه داشته باشيد درصد قابل ملاحظه اي از صدمات در هنگام خستگي ورزشكار رخ مي دهد، لذا هر گاه خسته شديد استراحت كنيد.
● درچه آسيبهايي نبايد مسابقه يا تمرين را ادامه داد؟
▪ شكستگي ها
ـ صدمات مغزي كه منجر به اختلال در تعيين مكان و زمان و يا اختلال در حافظه شده اند و بخصوص آنها كه سبب عدم هوشياري شده اند.
ـ صدمات چشمي كه ديد را مختل كرده اند مثل كبودي هاي شديد يا خراشيدگي قرنيه.
ـ موارد خاص از صدمه به بيضه ها كه در آنها بهبود درد رخ نداده يا متورم شده و خونريزي دارند.
● چه افرادي نبايد بصورت رقابتي ورزشهاي رزمي را انجام دهند؟
▪ آنها كه دچار التهاب قلبي هستند .
▪ افرادي كه فشار خون آنها كنترل نشده است.
▪ افرادي كه بيماري قلبي مادرزادي شديد دارند.
▪ افرادي كه تشنج در آنها بخوبي كنترل نشده است.
▪ عدم وجود يك چشم.
▪ داشتن يك كليه.
▪ بزرگي كبد.
▪ بزرگي طحال
▪ نارسايي ريوي
▪ ناپايداري مفصل بين استخوانهاي اطلس و آسه درگردن
▪ افرادي كه بيماري پوستي عفوني و قابل انتقال دارند (تا زمانيكه عفونت در آنها خوب نشده يا قابليت انتقال دارد