درجات فني
ورزش كاران اين رشته، درجات را از Q۱۰ (كيو ۱۰) يا همان كمربند سفيد آغاز و با طي مراحل Q9 تا Q1 كمربندهاي زرد، سبز، بنفش و قهوه‌اي به درجهٔ دان يا كمربند مشكي مي‌رسند. كه كمربند مشكي از دان يك آغاز و تا دان ۱۰ ادامه مي‌يابد.
به ادامه مطالب برويد
اصطلاحات
جودوكا: جودوكار
اوكِمي: تكنيك افت بي خطر (نحوهٔ صحيح زمين خوردن)
كوزوشي: كشش و بر هم زدن تعادل
ماي‌ماواري: غلت به جلو
دوجو: محل تمرين جودو
سِن‌سِي: استاد
ميگي: راست
هيداري: چپ
جودوگي: لباس جودو
ريتسو: بلند شو
سزا: بشين
رِي: دستور اداي احترام
هاجيمه: دستور شروع مسابقه
مَتِي: دستور توقف مسابقه
جوناي: داخل
جوگاي: خارج
تاتامي: تشك جودو
نه‌وازا: كار در خاك
توري: مبارزي كه اجراي فن مي‌كند
اوكي: مبارزي كه فن بر روي او اجرا مي‌شود
آنزا: چهار زانو نشستن
آشي وازا: تكنيكهاي پا
آيومي آشي: راه رفتن معمولي
گوشين هو: روش‌هاي دفاع از خود
گوشين جوتسو: هنر دفاع از خود
هانسوكوماكي: شكستن مقررات در مسابقه
جي گوهان تاي: وضعيت اصلي دفاع
جوسي كي: نشستن در مكان بالا براي جودوكاران سطح بالا
كاكي: اجراي واقعي پرتاپ
كي كو: تمرين
كي گا: صدمه
كي آي: فرياد روحيه بخش
كوشي وازا: تكنيكهاي كمر
مودان شا: كسي كه كمربند سياه ندارد
ناگه وازا: تكنيكهاي پرتاپ كردن
اوه بي: كمربندي كه روي لباس مي‌پوشند
ري گي شاهو: تشريفات وآيين رسوم تشك
رنراكووازا: تكنيكهاي تركيبي
رنزوكووازا: تكنيكهاي ادامه دار
ريسوري: تعظيم كردن در حات ايستاده
شي آي: مسابقه
سوتاي رنشو: حريف تمريني
تاي ساباكي: راه رفتن به صورت استاندارد جودو
توكويي وازا: تكنيكهاي مورد علاقه
تسوكوري: وضعيت گرفتن براي پرتاپ
تسوري كومي: بال كشيدن
وازا: تكنيك
يودان شا: كسي كه كمربند سياه دارد
زاري: تعظيم كردن در حالت زانوزده
نوگاره كاتا: روش‌هاي فرار
فنون
اجراي فن هاراي‌گُشي
فنون جودو در دو بخش فنون پرتابي و فنون كانست وازا و شيمه وازا قرار مي‌گيرد:
ناگه‌وازا(فنون پرتابي)
اين فنون كه به فنون پرتابي شهرت دارد در سه بخش ته وازا(فنون دست)، كوشي وازا (فنون كمر) و آشي وازا (فنون پا) انجام مي‌شود، مانند:
اوچي ماتا
اوچي گاري (فنون پا)
كوچي گاري (فنون پا)
اوسوتو گاري (فنون پا)
كاتامه‌وازا(كانسس، شيمه)
كان ستسو وازا (كانسس): برگرداندن و فشردن مفصل‌ها به سوي مخالف و بيش از دامنه حركت طبيعي‌شان
شيمه‌وازا: انسداد شريان‌هاي خون‌رسان به مغز
ناگه وازا(nage waza) تكنيكهاي پرتابي
تاچي وازا (tachi - waza): تكنيكهاي ايستادن
ته وازا (te-waza): تكنيكهاي دست
كوشي وازا (غير مجاز مي باشدhi-waza):تكنيكهاي مفصل راني يا كمر
اشي وازا (ashi-waza):تكنيكهاي پا يا ساق پا
سوتمي وازا (sutemi-waza): تكنيكهاي فداكارانه* ماسوتمي وازا (ma-sutemi-waza): تكنيك هاي خوابيده از پشت
يوكو سوتمي وازا (yoko-sutemi-waza):تكينكهاي خوابيده از پهلو
نه وازا يا كاتامه وازا (ne-waza): تكنيكهاي گلاويزي
اوساي كومي وازا (osaekomi-waza):كنترل كردن و نگه داشتن
شيمه وازا (shime-waza): خفه كردن
كانستسو وازا (kansetsu-waza): قفل كردن و شكستن مفاصل
آتمي وازا (atemi - waza): تكنيكهاي ضربه زدن به نقاط حساس
امتيازات
در اين ورزش چهار نوع امتياز وجود دارد كه به ترتيب زير مي‌باشد:
يوكو امتياز متوسط معادل ۱ امتياز
وازاري امتياز بزرگ معادل ۱۰ امتياز است.
ايپونامتياز كامل يا ضربه فني محسوب شده كه معادل ۱۰۰ امتياز است و كسب اين امتياز باعث برد و پايان مسابقه مي‌شود.
كسب دو امتياز وازاري در طول مسابقه نيز معادل امتياز ايپون و پايان مسابقه‌است.
پيش‌تر امتيازي به نام كوكا نيز وجود داشت كه در سال ۱۹۸۸ حذف شد.
شيوه پيروزي در مسابقات
در مسابقات جودو كسب امتياز به دو شكل اجراي فنون در حالت تاچي وازا(سرپا) و اجراي فنون در حالت ني وازا (خاك) صورت مي‌گيرد. هر يك از دو جودوكار كه در طي مسابقه موفق به اجراي فن در يكي از اين دو حالت گردد در صورت دستيابي به امتياز كامل يا ايپون مسابقه را به نفع خود پايان خواهد داد. در صورتي كه جودوكا از فنون تاچي وازا استفاده نمايد داور بسته به شيوه زمين خوردن حريف يكي از امتيازات يوكو، وازاري يا ايپون را به اجراي كننده فن (توري) خواهد داد. اگر به هر شكل ممكن (مثلاً پس از اجراي فن)دو جودوكار به زمين بيافتند و يكي از دو مبارز بتواند حريف را در حالت خاك يا همان ني وازا (به طوري كه پشت حريف به تشك تماس داشته باشدو بر حريف كاملاً مسلط باشد)مهار نمايد، داور بسته به مدت زماني كه حريف در حالت خاك است به اجراي كننده فن امتياز خواهد داد.
اگر مجري فن براي مدت ۱۵ ثانيه بتواند حريف را در خاك نگه دارد امتياز يوكو، اگر ۲۴ثانيه نگه دارد امتياز وازاري خواهد گرفت و اگر به مدت ۲۵ ثانيه نگه دارد با امتياز كامل ايپون به پيروزي خواهد رسيد.
محافظ(پوشش سر)
پوشيدن روسري در جودو به دلايل ايمني جودوكار ممنوع است.[۱]
تغيير قوانين در سال 2012
طبق آخرين تغييرات قوانين توسط ijf (فدراسيون جهاني جودو) دست زدن به پابه هر صورتي خطااست و اخراج جودو كار را به همراه دارد و كندن دست از لباس به صورت دو دست به يك دست اخطار در پيش‌رو دارد.
سيستم رده بندي كمربند ها
استاد كانو (بنيانگذار جودو) براي مدرنيزه كردن باشگاه خود سيستم رده بندي كمربند ها را به وجود آورد . وي اين درجه ها را به دو سطح تقسيم كرد : سطح كيو و سطح دان .
كيو معمولا به معناي كلاس است و اشاره به آموزش مقدماتي يا تداركاتي دارد . افرادي كه در سطح كيو هستند به مودانشا معروف هستند يعني "افراد بدون درجه" . دان به معناي درجه يا رتبه است و درجه هاي آموزش را نسبت به آن مي سنجند . استاد كانو با توجه به وجود 12 پايه در باشگاه ها 12 درجه را براي كمربند ها به وجود آورد . وي هرگز بالاتر از دان 10 را به كسي اعطاء نكرد . از اين رو درجه دهم بالاترين درجه اي است كه در جودو اعطاء مي شود . افرادي كه در سطح دان هستند به يودانشا معروف هستند يعني "افراد داداي درجه" .
زماني كه جودو براي اولين بار به ايالات متحده آمد و شهرت جهاني يافت گرفتن كمربند مشكي تبديل به يك هدف آرماني شد . و اين بدان علت بود كه براي بسياري كمربند مشكي به معناي استاد مطلق در مبارزه بود . بسياري بر اين باور بودند كه كسي داراي كمربند مشكي است شكست ناپذير است . هر چند ژاپني ها اين گونه فكر نمي كردند .
كمربند مشكي نمادي از دانش يادگيري و همانند ديپلم است . واژه شودان كه اولين درجه كمربند مشكي است به معناي "فرد مبتدي" مي باشد . از اين رو فردي كه كمربند مشكي را گرفته در حقيقت به اندازه كافي تعليم ديده است تا به عنوان هنر جوي جدي و مصمم محسوب شود . هدف از آموزش در هنر رزمي جودو تعليم و توسعه مقررات جهت شركت در تمرينات روزانه جودو است .
كمربند مشكي نمادي از سخت كوشي و انظباط است . شخصي كه داراي كمربند مشكي است بايد همانند يك جودو كار واقعي رفتار كند يعني داراي شخصيتي معتدل بوده و با ديگران در صلح و صفا زندگي كند . كمربند مشكي همچنين سنبلي از رشد كامل فرد از طريق جودو مي باشد .
توضيحات بيشتر در رده بندي كمربند ها در جودو
وسايل مورد نياز در جودو
ضروري ترين وسيله براي آموزش جودو تشك جودو مي باشد . تشك جودو بايد به اندازه كافي ضخيم باشد تا در موقع پرت شدن حريف صدمه اي به وي نرسد . همه فنون جودو را مي توان روي تشك انجام داد توجه داشته باشيد كه هرگز با كفش روي تشك جودو نرويد زيرا ممكن است نوك كفش شما بلوك هاي كوچك تشك را از جا بكند و يا چيزهاي ديگر از كف كفش شما به تشك بچسبد در نتيجه پا يا بدن افرادي كه روي تشك تمرين مي كنند را مجروح سازد .
وسيله ديگري كه براي آموزش جودو لازم است جودوگي يا همان لباس جودو است . انواع مختلفي از اين لباس ها مورد استفاده قرار مي گيرند لباس جودو بايد به اندازه كافي ضخيم باشد تا در موقع كشيده شدن پاره نشود . نام ژاكت جودو اوواگي و نام شلوار جودو زوبون است .
جودو كار بايد طرف چپ لباس را روي طرف راست آن گذاشته و با كمربند ( ابي ) آن ار محكم كند همان گونه كه قبلا گفته شد رنگ كمربند نشان دهنده رتبه جودو كار است . كمربند بايد محكم باشد و به آساني پاره نشود .
همچنين يك ترازوي ماشيني (يا يك باسكول ) در باشگاه جودو مدرن لازم است . هر چند در برابر يك حريف ماهر مهارت بالا ضروري است ولي قدرت بدني بالا و توسعه يافته حرف اول را در برد و باخت مي زند .